LEGENDA SPAŁY

Spała to malownicza miejscowość położona nad Pilicą w województwie łódzkim. Jest znana z bogatej historii, sięgającej czasów carskich, kiedy służyła jako myśliwska rezydencja carów rosyjskich. W XX wieku była letnią siedzibą prezydentów Polski, co dodało jej prestiżu. Otoczona lasami, Spała przyciąga turystów i wczasowiczów swoją spokojną atmosferą, zabytkami, w tym słynnym Pomnikiem Żubra, oraz corocznymi wydarzeniami jak Hubertus Spalski, który kultywuje tradycje myśliwskie.

A oto, co o pochodzeniu nazwy Spały mówi legenda opublikowana w 1935 roku przez znanego badacza historii i kultury ludowej okolic Tomaszowa Mazowieckiego i Opoczna Jana Piotra Dekowskiego: Było to w dzień świętego Huberta. Do malowniczej osady Czekaju, leżącej w nad pilicznych borach w sąsiedztwie dzisiejszej Spały, przybyła grupka myśliwych w towarzystwie księżnej, przybranej w myśliwską odzież (…) Pogoda była wymarzona. Księżna pilnie zaczęła obserwować dębinę sterczącą nad strumykiem Gacią. Przestała zwracać uwagę na swoich towarzyszy (…).

Pod wieczór zaczęto ściągać do Czekaju. Nie przybyła tylko na odgłos myśliwskiego rogu sama księżna. Zaniepokoiło to ogromnie ojca. Rozesłał więc po borze szereg gońców. Chwile wlokły się w niepokoju. Książę sam dosiadł swego konia i robił poszukiwania. Już zeszła noc. A księżnej, jak nie było, tak nie było (….) Nagle rozległo się po borze nawoływanie: hop! hop!… Nie upłynęły dwa pacierze, a na Czekaju strwożonemu ojcu meldował goniec: Księżna spała. To znaczyło, że odnaleziono księżnę, gdy pogrążona była we śnie. Wkrótce nadeszła ona sama. Radości nie było końca. Odtąd miejsce to, gdzie znaleziono księżnę, nazywano Spałą.

Autor: Andrzej Kobalczyk
Źródło: https://www.spala.pl/historia/historia2/